Çok

Bu blogu çok boşladım son zamanlarda. Oysa son bir ayda çabalayıp doğru düzgün bir kaç yazı yazabilirdim. Şimdi tatilimin son günü. Son biramı içtim. Son uykumu uyuyacağım. Faralya hoşça kal, İstanbul bana lazım şimdi.

İnanmak

Yarınki mülakatta onları bu iş için çok uygun bir aday olduğum konusunda inandırmam lazım. Hırslı biri olmasam da onlara biraz hırslı durmam iyi olacaktır sanırım. Sıfırdan başlayıp tırmanmak istiyormuşum gibi - istiyorum sanırım ayrıca bunu da, -mış gibi yapmam anlamsız. Başka amaçlarım da var tabi ki, onlar için bir araç bu iş. Hayatımın amacı olmaktan uzak. Ayrıca bana sorsan hiç çalışmayayım babam para yığsın. Çok ala olurdu. Ama bunu amaçlayan biricik kişi olmadığımı da biliyorum. Bütün insanlar bu rüyayı görüyordur - No doubt.

Kısa

Yazılar otomatik olarak kısalıyor şu an için. Umarım bu sorunu aşacağım zira kısa yazıların hoşuma gittiğini sanmıyorum. Kısa olmalarıyla ilgili ikinci bir sorun da ayrıntıları yitirişim. Of korz bu baştan bildiğim bir durum. Yalnızca ona uyum sağlamakla ilgili bazı sıkıntılarım var.

Yakında bir kaç ufak numara bulacağım illa. Kayboluş'u okusaydım daha kolay olurdu. Yardımcı'nın bulduğu ya da uydurduğu numaraları bilirdim. Şimdi bunun bi daha yapılması lazım. İşin ilgi uyandıran yönü budur bu taraftan bakınca.

Ayrıca bir çizginin takipçisi olmaktansa bir yuvarlağın içi daha iyi bir yuva gibi.

Cayış

Bu blogda yazdıklarım kadar yazmaktan caydıklarım da büyük bir alan kaplayacak doğal olarak. Şu an çalan şarkıyı anlatmak istiyorum. Şarkının olduğu albümün adı Sanctuary. Yalnız formata uymak lazım - adını yazamam. Yasak harfi kullanamam.

Tabi ki bir zaman sonra blog hakkında konuşmayacağım. Şimdilik hoşgörün, zamanla normal bir blog olacaktır burası. Okuyunca anlamayacaksınız. Biri anlatınca “aaa, farkına varmamıştım, vay anasını” gibi laflar aklınızda kurulursa amacıma ulaşmış olurum. Mutlu yaşarız, dünya kanımızı kaynatır, ağaçlar büyür, otların uzama fısıltılarını da duyarız, kim bilir?

İş

Manyak gibi iş arıyorum. Aslında aramıyorum ama arıyormuş gibi davranıyorum. Bir yandan uzakları düşlüyorum bir yandan da İstanbul’da olmayı istiyorum. Aranılanlara uygun olmadığım ilanlara dahi başvuruyorum. İktisatçı olmasam da, doktor olmasam da onlara da başvuruyorum. Okulum yardımcı olsun bana biraz. Boşuna mı çalışmışım da orayı okumuşum bitirmişim. Şimdi ÖSS için çalışanlara üzülüyorum. Bir boka yaramıyor. Şimdilik yaramıyor ya da. Sonra olursa bilmiyorum. Ayrıca bu blog da biraz kaçmamı sağlayacak sanırım bir çok konudan. Sıkıldığım zamanlarda oulipo oynayacağım, hoşuma gitti

Başlangıç

Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Oldukça zor bu. Ama yapıldı zamanında, Anton Sslhrf’in hayatında oldu. Amacım normal bir blogu bir oulipo oyunuyla daha farklı bir duruma sokmak. Başlıyorum. Biliyorum çünkü nasıl olacağını. O malum harfi kullanmadan bir blog olabilir mi? Sanırım olur : )